Znaczenie uczuć w rozwoju miłości małżeńskiej

dr Sabina Zalewska

Uczucia odzwierciedlają stosunek człowieka do otaczającej go rzeczywistości i wyrażają jego emocjonalne nastawienie do innych ludzi, zdarzeń i elementów otaczającego go świata. Niektóre z nich są bardzo pozytywne i dostarczają przyjemności. Należy jednak pamiętać, że negatywne uczucia także są potrzebne, gdyż każde z nich ma swój cel i znaczenie. Każde przekazuje człowiekowi pewną informację, bez której trudno byłoby mu funkcjonować i budować zdrowe relacje z innymi.

W rozwoju więzi małżeńskiej uczucia należą do najpiękniejszych stanów emocjonalnych w życiu człowieka. Należy je rozwijać i ubogacać. Aby uczucie się pogłębiało, twierdzi prof. Maria Ryś, musi być wplecione w całokształt postawy miłości – w szacunek, życzliwość, troskę, odpowiedzialność. Tylko miłość, która angażuje całego człowieka – jego psychikę, ciało i duszę – jest prawdziwie ludzką. Jest ona głębokim zaangażowaniem w świat drugiej osoby, tak bardzo ingeruje w świat kobiety i mężczyzny, że staje się wyłączna. Wyłączność leży u podstaw wierności w miłości.

Małżeństwo w subiektywnym odczuciu małżonków jest oceniane zazwyczaj pozytywnie. Mimo indywidualnego kryterium powodzenia, jest ono zależne od wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które konstytuują małżeństwo. Tymi czynnikami są miłość (jako uczucie) i więź małżeńska. Poznanie ich i zrozumienie ma dla małżonków znaczenie praktyczne, gdyż może im ułatwić świadome działanie na rzecz szczęścia małżeńskiego.

Miłość małżeńska jest istotnym czynnikiem i pierwszą wartością, jaką młode pary wnoszą w zawierany związek. Odgrywa ona rolę pozytywnych przeżyć, rodzi pragnienie utożsamiania się z ukochaną osobą, skłania do pokonywania pragnień egoistycznych. Wynika tak z badań psychologicznych prof. Marii Braun-Gałkowskiej. Stanowi ośrodek życia psychicznego człowieka, organizuje jego życie i nadaje mu sens i wartość. Miłość małżeńska podlega ciągłemu rozwojowi, zależy od dojrzałości osobowej partnerów oraz od zdolności do przezwyciężania samego siebie czy wrażliwości na partnera.

Rozwój jest tu słowem kluczowym. Gorące uczucie jest paliwem, które dodaje energii w codziennym życiu, rozświetla poranki oraz rozpala noce – to esencja każdego związku. W początkowych latach małżeństwa, bez wątpienia, uczucie jest silne i stabilne, dodaje sił i sprawia, że każdy następny dzień spędzony z ukochaną osobą jest niesamowity. Podtrzymanie uczucia w związku jest niezwykle ważnym aspektem naszego życia. Bez niego może brakować partnerom chęci i energii do działania. Dlatego istotne jest, by na bieżąco podsycać i pielęgnować uczucie na każdym etapie wspólnego życia. Należy pamiętać o tym, że uczucia często nie są stałe. Ewoluują i zmieniają się z biegiem czasu. Zdolność do odczuwania i wyrażania ich pełnej gamy stanowi jeden z podstawowych aspektów równowagi psychicznej, dlatego też tak ważne jest dzielenie się nimi z partnerem.

Aby małżeństwo prawidłowo funkcjonowało, musi się w nim nieustannie dokonywać proces rozwoju uczuć poprzez świadomą i intensywną aktywność; brak tej aktywności powoduje, że miłość zamiera. Dojrzała miłość małżeńska, według prof. Marii Ryś, wyraża się poprzez: współodczuwanie, które związane jest ze zrozumieniem emocji drugiej strony, współdziałanie, które jest wzajemnym zrozumieniem, porozumieniem, zaufaniem, współpracą oraz współobecność, która obejmuje pragnienie bliskości.

Prawdziwy związek miłosny powinien być, jak podkreśla Valerio Albisetti – twórca terapii personalistycznej, wpisany w plan indywidualnej drogi człowieka, a dla dwojga ludzi powinien być jednoznaczny z rozwojem psychicznym i duchowym. Aby związek stał się rzeczywistym związkiem miłosnym, a więc zakładającym pewien rozwój, powinien postawić sobie za cel poszukiwanie prawdy. Człowiek pragnący prawdziwego związku powinien przyznać, że jego własne ,, ja” i „ ja ” partnera są kruche i niejednoznaczne. Dlatego troska o szacunek wzajemnych uczuć jest zadaniem rozwojowym każdego małżeństwa, a także każdej rodziny.