Według UNICEF od początku wojny na Ukrainie co drugie dziecko było zmuszane do opuszczenia domu

 

Co rodzice mogą zrobić, aby zapewnić swoim dzieciom szczęśliwe dzieciństwo pomimo codziennego stresu związanego z koniecznością migracji do innego kraju?

Skutecznym narzędziem pomocy rodzicom dzieci, u których występują oznaki stresu lub niepokoju spowodowane granicznym doświadczeniem wojny, jest terapia bajeczna.

Bajkoterapia to jeden z rodzajów terapii stosowanych w arteterapii, gałęzi psychologii. Wpływ psychologiczny na człowieka następuje poprzez bajki, łącząc działania w rzeczywistości i bajki.

Bajka dla dziecka to sposób na poznawanie świata. Poprzez baśniowe obrazy i metafory dziecko zgłębia istotę otoczenia, relacje między ludźmi, pojęcie dobra i zła. Poprzez bajkę wychowywane są cechy moralne człowieka, rozwijają się zmysłowe kanały percepcji, wyobraźnia itp. Bajki pomagają dzieciom pozbyć się lęków, ukształtować pełną osobowość, dostosować swoje zachowanie i charakter oraz pracować ze swoim stanem wewnętrznym. Za pomocą bajki dziecko może znaleźć rozwiązanie w ekscytującej sytuacji.

Bajkoterapia jest dla rodziców skutecznym i niedrogim narzędziem pozwalającym zmniejszyć poziom lęku u dziecka i pomóc w adaptacji do nowych warunków. W opowieściach można ostrożnie i delikatnie przedstawić tematykę utraty domu, przeprowadzki, adaptacji, przeżyć emocjonalnych, tęsknoty za rzeczami rodzinnymi i oczekiwania na zwycięstwo.

Wielu ukraińskich psychologów, bajkoterapeutów, gawędziarzy i NIETYPOWYCH Ukraińskich matek dołączyło się do tworzenie bajek terapeutycznych od samego początku wojny na Ukrainie.

Rodzicom polecamy zapoznanie się z baśniami i opowiadaniami ukraińskiej psycholożki Svitlany Roiz, gawędziarza-liryka Oleksandra Własiuka, lepiej znanego jako Sashko Lyrnyk, bajkoterapeutki Razidy Tkach.
Na przykładzie swoich bajek rodzice mogą skomponować bajkę indywidualnie dobraną do historii społecznej przeżywanej przez ich dziecko.

Ważne jest, aby historia była budowana według określonego algorytmu. Imię głównego bohatera musi być podobne do imienia dziecka (np. jeśli dziecko ma na imię Serhiyko, to główny bohater ma na imię Andriyko). Najpierw przedstawiamy dziecku głównego bohatera, który wyglądem, konkretnym nawykiem czy cechą charakteru przypomina samo dziecko. Dla bardzo małych dzieci bohater to ulubione zwierzątko, dla nieco starszych – księżniczki, czarodzieje, roboty, postacie multimedialne itp. Kontynuacją opowieści jest opis trudności, jakie stoją przed bohaterem, co w pełni odzwierciedla problem samego dziecka (trudności w porozumiewaniu się z dziećmi obcojęzycznymi, strach przed utratą taty lub mamy, strach przed ciemnością, itp.). Następnie opisana jest cała droga bohatera w przezwyciężeniu przedstawionego problemu, moment pozbycia się go. Bohater wyciąga wnioski i znajduje rozwiązanie problemu.

Bajka pod względem objętości powinna być niewielka. Pisząc bajkę, należy wziąć pod uwagę wiek dziecka, im starsze dziecko, tym bardziej złożona fabuła i bardziej nasycona szczegółami.
Jeśli rodzice nie są pewni własnych możliwości w napisaniu bajki terapeutycznej dla dziecka, lepiej skontaktować się ze specjalistą, który pomoże.

Sesje z zawodowymi psychologami są bardzo ważnym, choć nie decydującym elementem przezwyciężenia wojennej traumy. Przede wszystkim stan dziecka zależy od autorytatywnych postaci: rodziców, dziadków i innych dorosłych, którzy od dzieciństwa mieli bliski kontakt z dzieckiem.

Dołączajcie się więc do świata swojego dziecka i wymyślajcie bajki, które uzdrowią psychikę dziecka. A jeśli to możliwe, dołączajcie dziecko w tworzenie bajki – pomoże to uchwycić ważne punkty, które niepokoją dziecko i wspólnie znaleźć rozwiązanie.

 

Autorka artykułu:
psycholog kliniczny Liudmyla Yashchenko
Gabinet Terapii Integracji Sensorycznej Liudmyla Yashchenko
https://happydo.pl/

 

FUNDACJA KAŻDY WAŻNY
Centrum Rozwoju i Terapii dzieci, młodzieży i dorosłych w Olsztynie
https://kazdywazny.pl/